Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Empty rooms, where we learnt to live without love...

Καλοκαίρι σαν βραζιλιάνικο τραγούδι
bossanova και κομψότητα
ένα αντρικό καπέλο panama
"ακολουθεί ένας jazz αυτοσχεδιασμός..."
ακούγεται από το ανοιχτό ραδιόφωνο

Κι έπειτα Cole Porter και George Gershwin
ώσπου να ευφρανθεί η καρδιά σου δίχως αλκοόλ
Λικνίζεται στο ρυθμό του τραγουδιού
απαλά και ηδονικά
σαν τον καλοκαιρινό νυχτερινό άνεμο
σαν ένα μελτέμι από τον νοτιά
σαν μια γυναίκα που τα μαλλιά της ευωδιάζουν μέλι

Και μετά...Ιρλανδία, ροκ της ανέχειας
και Νέα Ορλεάνη, μπλουζ από την ψυχή μέσα βαθιά
ελληνικό ρεμπέτικο γραμμένο με το αίμα της καρδιάς
μέσα σε μια φυλακή και παιγμένο με πολλή δεξιοτεχνία...

Πολύ χάρηκα που δεν κοιμήθηκα αυτό το βράδυ
για να μπορέσω να ονειρευτώ λίγο...(2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου