Όσο θυμάμαι

 Τι αγάπη δακρύων μου ‘ταξες

 Και μου ‘δωσες λίγα κομμάτια μόνο

 Μικροί έρωτες αλεξίσφαιροι

χαρούμενοι,της κάθε μέρας

ταπεινοί, όχι δικοί μου

Ούτε που ήθελα να γίνω κρίκος

στην αλυσίδα των ερωμένων

Ούτε το διάλεξα

Κι ούτε θα γίνει 

Ψάχνω παιδιά που δεν γεννήθηκαν ακόμα

 στα μάτια σου και στα μαλλιά σου

Τόσα χρόνια μαζί

μπορώ να θυμηθώ μόνο φως να υπάρχει στα μάτια σου

Το σκοτάδι το ξέχασα νωρίς 

Θυμάμαι στιγμές που δεν έζησα

Κυριακή πρωί

Στην αγκαλιά σου

Να ακούμε συμφωνίες

Από ραδιόφωνο ανοιχτό

Και σιγά-σιγά ο δρόμος

να οδηγεί σε παλιά αθηναϊκά στενά

που βγάζουν ευθεία στην καρδιά της επιθυμίας

Δεν έχω να πω πολλά

για κάτι που ελάχιστα γνωρίζω

αλλά το βλέπω να ξεχειλίζει

από την ψυχή

σαν την τελευταία σταγόνα του λικέρ

από ποτήριπου πίνουν δύο 

Ψυχή της ψυχής μου

τι αγάπη δακρύων μου ‘ταξες

Και μου ‘δωσες λίγα κομμάτια μόνο (1996)