Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

"...και δικαίωμα, δεν έχω πια..."


'Αρνηση πρόσβασης
σε όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής
Να κοιτάω πίσω από το γυάλινο όριο,
αν και το περιθώριο είναι πάντα εκεί,
απροσπέλαστο, αόρατο στο γυμνό οφθαλμό,
σαν μια γυμνή αλήθεια που μόλις αποκαλύφθηκε,
για να πληγώσει με την συνειδητοποίηση πως ήταν πάντα εκεί.

Δεν θυμάμαι, στο γράφω και λυπάμαι
εγκεφαλικά κύτταρα μνήμης και προσωποαγνωσία
"καλύτερα έτσι..."
δεν έχει πολύ σημασία τι λέω,
τι δεν ειπώθηκε ακόμα έχει σημασία
όλοι περιμένουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους, επιτέλους...
εγώ φοβάμαι
πως έχω χάσει κι αυτή την ευκαιρία...
η εξίσωση του "δεν μπορώ"  με το "δεν θέλω"
δεν είναι μαθηματική
δεν έχει νόημα
δεν πονάει, ξεσκίζει

Σε όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής
Helplessness λέγεται η φίλη μου
Οι απαιτήσεις όσων στέκονται και με κρίνουν
δεν είναι δικό μου όνειδος
Κι αν δεν έχεις ζήσει τη ζωή μου,
μην κρίνεις την προσπάθειά μου
γιατί αν μπεις στη θέση μου
το ίδιο βράδυ, εσύ θα λείπεις
δεν θα σαι πια εκεί και θα σε χάσω

Επιμένω για το αυτονόητο
δεν έχω άλλη αντοχή, το παραδέχομαι
επιβιώνω όπως-όπως
σε μια χρεωκοπημένη χώρα, κοινωνία, ήπειρο
επιτέλους, ας τελειώνουμε με τους "λεπρούς", τους "νεκρούς", όλα τα βαρίδια
"τα χρήματα μας είναι απαραίτητα"
για να συνεχίσουμε την καφρική ζωή μας
για να μην σταματήσουμε να απολαμβάνουμε
έναν "paradise lost"
κι ας εξελίσσεται στο διπλανό διαμέρισμα
μια μικρή, καθημερινή τραγωδία

'Οταν έρχεται ο πόνος
λέω πάντα ευχαριστώ
Έτσι είναι άραγε η διεστραμένη φύση μου
Ή μια παράξενη αποδοχή
σιωπηλής ήττας και υποταγής στο αναπόφευκτο...
Κι αν είναι κρυφή αντίσταση
σε τι αντιστέκομαι;
Στον πόνο ή τον εαυτό μου;
Τώρα πια αυτά τα δύο έγιναν ένα
Καθόλου διαφορετικές ζωές, απαρχές, διεκδικήσεις

Μεθαύριο θάβουμε κάτι πεθαμένες συνειδήσεις
θύματα ενός επίπλαστου παράδεισου
στο βωμό του "ανθρωπισμού"
αιωνία η μνήμη για τα άτομα με ειδικές ανάγκες...
Confusion fades out the edges
Confusion blares my vision
Leaves me worshipin' nothin'
But life itself
You can take the badge of the "good Samaritan" off me...    
I have no rights, anymore   (2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου