Μικρές στιγμές

 Τα χείλη σου τα παιδικά

σου ζήτησα να τα χαράξεις

δεν κάνει να ’ναι τόσο τέλεια 

Να μην πιστεύεις μάτια μου

τις μπόρες

από λόγια και αναστεναγμούς 

Στις ανοιχτές αλέες, στα καφέ,

στα πρωινά δωμάτια,

που να στεγάσεις το φιλί; 

Στο αντικαθρέπτισμα,

στην άλλη πλευρά του ειδώλου,

τα χείλη σου, τα μάτια σου

και το φιλί δικά μου 

Δεν ξέρω τι άλλη πίστη να ‘χω

αν δεν πιστεύω

μάτια μου

τις μπόρες από λόγια και αναστεναγμούς. (1996)